Rotorua

Na een druilerige morgen en af en toe regen zijn we in Rotorua aangekomen. Wij gaan meteen opzoek naar de motels, dat het er zoveel waren wisten we natuurlijk ook niet. Wat we graag wilde was een mineraal pool op de kamer. Wat ze allemaal aanboden was een warmwaterbad dat bubbelt, dat was niet onze bedoeling Toen we bij motel Alpin aankwamen, vertelde de jonge man van de receptie dat er maar heel weinig motels waren met een echte mineraal pool omdat een mineraal pool heel moeilijk en duur was om te onderhouden en door de mineralen veel kapot werd gemaakt omdat het alles aanvreet. Ja, daar konden we ons wel wat bij voorstellen. Hij wist wel een paar hotels die een grote pool hadden (die zijn meestal heel erg duur) maar hij kende ook een motelletje “Malfroy Motor Lodge” die nog een eigen kleine mineraalpool had. Daar zijn we dus naar toe gereden en waren eigenlijk bang dat we geen schijn van kans hadden omdat ze maar 8 units hadden en het is ook nog vrijdag vandaag. Maar.... we hadden geluk. Er is een hele kleine mineraal poel (41°) en een kleine warme gewone pool met 36°, heerlijk toch? We zijn dan eerst maar even het stadje ingedoken en wezen lunchen en nog wat rond gekeken. Leuke stad met heel veel winkeltjes, erg gezellig en..... het zonnetje scheen de hele middag en nu nog trouwens. Op een pleintje was er een voorstelling van Japanse drummers, grote trommels met 10 jonge mensen die de trommels bespeelde. Nee, zo kun je het niet noemen, die op de trommels ramden met veel kracht, heel erg leuk. Daarna zijn we heerlijk in de mineraalpool gedoken.. Ze zeggen dat de pool helende krachten heeft, dus zou toch kunnen zijn dat m'n hand er beter van word? Je weet het maar nooit, baat het niet dan schaad het niet!

We zijn net terug van het mineraal bad, je mag er niet langer dan 20minuten in, dan val je haast in slaap. Daarna zijn we in de normale pool gedoken 36°, is goed om een beetje af te koelen... Voordat we dadelijk naar bed gaan, duiken we nog 'n keer in het mineraal bad, heerlijk relaxen en naar de sterrenhemel kijken. Ook lekker om daarna in te slapen.

Rotorua, Waimangu, Volcanic Valley

We maken een wandeling in de Volcanic Valley aan modder gaten en giftige meren voorbij. Het suddert en blubberbellen spatten omhoog, het sist en het ziet er heet uit, maar dat is het niet altijd, soms is het gewoon CO2 gas wat uit de grond wordt geperst, maar dat kan je nooit van tevoren weten, dus niet gelijk in elke plas springen!

Rotorua, Te Puia, Geysir

We bewegen ons hier in Rotorua echt op hele dunne bodem, de helft van de stad wordt verwarmd door geothermische bronnen. De enorme centrale verwarming is overal aangesloten om huizen en zwembaden te verwarmen. Het stadsbestuur moest enige tijd geleden zelfs een nieuwe gebruik regeling invoeren. De talloze kranen hebben ertoe geleid, dat de toeristische attractie van de stad niet meer functioneerde - de geiser "Te Puia" dreigde tot een klein straaltje op te drogen. - nu stijgen de fonteinen weer met een ruisend geluid hoog de lucht in.

Waikite

Op de terugweg gaan we een lokale "geheimtip" na en zoeken naar de Kerosine Creek. Na een nogal hobbelige rit, vinden we het riviertje met warm water. We zijn echt niet de enigen, maar de ongeteerde weg schrikt waarschijnlijk de meeste tourbussen af om hierheen te rijden. Het is voor ons heel bijzonder in een riviertje te zwemmen die bijna 40° warm is. We gaan pas het water uit als we schrompelige "grootmoeders" handen hebben. De route gaat verder naar de “Wai-o-tapu modderpoelen”, deze attractie is zelfs gratis, normaal moet je voor iedere ziens waardigheid behoorlijk diep in je zak grijpen. Voor ons is dit tot nog toe de mooiste - als je tenminste van mooi kan spreken over een blubberend moddergat! 

De camping in Waikite Valley is een van de mooiste die we tot nog toe hebben bezocht, op het terrein is een van de grootste heet water bronnen in Nieuw-Zeeland, dit keer borrelt het water omdat het bijna 100 ° heet is. Na een afkoelsysteem wordt het nog steeds erg warme water in zes verschillende pools geleidt, je kunt zelfs een privé pool reserveren – wat we natuurlijk meteen doen voor vanavond. Alles is prachtig ingebed in het landschap en terwijl we heerlijk in het “zeikwarme” water zitten, hebben we uitzicht over de dampende rivier die aan ons voorbij stroomt. 

Het april weer blijft ons trouw, als het dan tussendoor weer een beetje zonniger is, wordt Hans uitgenodigd door Paulien voor een zeiltocht. Alan (een goede bekende van Paulien) begeleidt hun. Tussendoor mag Hans even aan het roer, dat gaat goed zolang de wind matig waait – maar hij geeft het graag weer af als de wind wat steviger wordt en hij van de koers afwijkt.... “oefening baart kunst”. Paulien brengt ze bij stralende zon weer veilig terug in de haven - een leuke middag komt tot een einde.

De dagen tot Kerst gaan snel voorbij, ondanks de beloftes dat we elkaar niets zouden schenken of alleen maar iets kleins en weinig, wordt er toch nog van alle kanten veel gekocht en ingepakt. Ook de koelkast is gevuld tot aan de rand en dreigt uit z’n naden te barsten. We zijn met z’n zessen, Anneke en haar twee dochters Paulien en Laura die met haar vriend Mike van Auckland voor twee dagen naar Tauranga komen. We hopen dat we buiten kunnen eten en versieren het terras en de ramen met lichten en sterren bij Paulien - grappig midden in het warme (zomer) zonnetje met Kerstmisdecoratie te hanteren

Tauranga, 1ste kerstdag,

Gisteren konden we heerlijk buiten eten, jammer genoeg vandaag al niet meer, het is gewoon te koud en te winderig - dan ontbijten we maar binnen bij Anneke. Na de heerlijk verse croissants en allerlei andere lekkere dingen, verhuizen we met volle buiken naar Pauliens huis (naast dat van Anneke) waar al die pakjes op ons te wachten en worden uitgepakt.

                                                             We wensen iedereen een gelukkig 2015!