naar de fotogalerij
hier kun je onze reiseroute volgen
S’morgens alles weer afgebroken op de Camping in Bonbeach. Nog een plaats gereserveerd voor als we van Tasmanië terugkomen over een maand. Op ons gemakje richting Melbourne gereden, langs de kust en daar ook heerlijk geluncht. In Melbourne aan het strand dichtbij de pier waar we op de boot gaan, koffie gedronken en met luitjes uit Tasmanië gesproken. Ze vertelde ons dat we alles wat we aan groenten en fruit bij ons hadden niet mochten meenemen. Gauw nog een appeltje, kiwi en 2 tomaatjes naar binnen gewerkt, zonde om weg te gooien. In uien en knoflook hadden we even geen zin, dus dat moest echt de vuilnisbak in.
Het duurde een uur voor we met de auto op de boot stonden, ik vraag me dikwijls af waarom hier alles zo lang moet duren (bij geduld verdelen stond ik achter jn de rjj).
We zijn meteen onze spullen naar de kajuit gaan brengen en waren aangenaam verrast. Net weer weer boven op jhet dek, toen we de haven uitliepen en wat foto’s gemaak van de skyline van Melbourne voor onze Website-Header.
Gezellig wat gegeten in het restaurant en toen terug naar de kajuit.
We konden goed de dijning van het schip voelen en merkte dat er behoorljjk hoge golven waren maar niet lang, we waren allebei gauw vertrokken.
Onze boot staat al te wachten |
Adé Melbourne, op naar Tasmanië ... |
Ons houdt niets meer in Strahan, ik tel de bochten ... na een uur rijden hou ik bij meer als 170 bochten op met tellen. De reis is zwaar en vanwege de vele bochten en heuvels komen we ook niet echt goed vooraan. Komt nog bij dat het regenachtig en grijs is. We zijn nog maar 70km van ons volgende doel “Hobart” vandaan. Na 250 km zijn we moe en hebben we geen zin meer, we zoeken een plaatsje waar we zo in een warm bed kunnen vallen. Veel keus is er onderweg niet maar In Hamilton vinden we een “cottage” een heel oud huisje, het stamt uit het jaar 1832 en we mochten er voor een nachtje in. We hadden een heel mooi bloemig tuintje met uitzicht op honderde schapen en koeien, helemaal voor ons alleen. Het interieur is grotendeels het huis aangepast, zoals de overgrootouders het oorspronkelijk ingericht hadden. Het beviel ons heel erg goed en we voelden ons er heerlijk thuis.
"onze" Cottage in Hamilton .... |
We zijn in Hobart aangekomen, de hoofdstad van Tasmanië. Vanwege de schoolvakanties hadden we van tevoren al een campingplaats gebookt, we willen over Kerst en Oud en Nieuwjaar hier blijven.
Hobart is een heel leuk, gezellig stadje, overzichtelijk met mooie winkelstraten en veel street entertainers, en natuurlijk de haven. Hier worden binnenkort de Race Yachten van de Sydney – Hobart Regatta verwacht, ook een rede waarom we om deze tijd in Hobart wilde zijn.
Kerstavond in Tasmanië, we hebben een klein kitscherig kerstboompje en 4 flakkerende elektrische kaarsjes gekocht die branden de hele avond, echt “gezellig” .....
Omdat we geen kerstklokjes hebben klingelt Hans met een lepeltje aan onze Nespresso kopjes en dan mogen we ons geschenkje uitpakken. Hans krijgt een nieuwe koffiemaschine, nee, nee geen nespressomaschine, die doet het nog goed maar een Bodum Frenchpress, voor als we geen stroom hebben en evengoed koffie willen drinken.
Ik krijg een hele mooie „opaal“, om later te worden verwerkt tot een ring - en Kerstmis 2013 is geschiedenis. Nee, we hebben geen kerstliedjes gezongen ....
Hippe "winkels" |
Eigen bierbrouwerij |
Tasman Bridge |
Op 1ste Kerstdag maken we een reisje naar Port-Arthur, we zoeken de haven – tevergeefs, het gaat hier om een oude gevangenis eiland! Als we besluiten het park en gevangenis te gaan bekijken, wordt ons gezegt dat ze in een half uur gaan sluiten vanwege Kerstmis. Heel erg jammer we hadden dit “wereld erfgoed” graag gezien. Het is heel erg mooi gelegen met grote parken en de gevangenisn was op een eiland en daar werd je dan met een boot heengebracht. Op de terugweg maken we een omweg en gaan door het “Tasman Nationaalpark”. Na 12 km Dirtroad (onverharde weg) komen we aan een prachtig mooi strand. We gaan in het zand liggen en binnen 10 minuten is Hans ingeslapen. We genieten van het zonnetje, wat vandaag heel erg z’n best doet.
Tahone Forest Airwalk |
Vandaag staat “Tahone Forest Airwalk” op het plan, „alleen maar“ ca. 100 km rijden- geen afstand hier in Australië. We rijden door Hobart, haast geen verkeer, alle winkels zijn dicht op Boxingday. De GPS Route leidt uns hoog over een smalle straat uit Hobart, een prachtige woonwijk met zicht over de stad, de baai en de haven. Later rijden we door de Huon Valley – hier zou de beroemde Granny Smith Apfel vandaan komen. De appelindustrie mag ook vandaag nog niet over het hoofd gezien worden, ook al maken de vrachtprijzen het voor de lokale boeren niet makkelijk om concurrerend te blijven. Bij de „Tahone Forest Airwalk“ handelt het zich om een installatie midden in het oerwoud. Over hangbruggen en vast geinstalleeede paden die ten delen 40 meter boven de grond verlopen, heb je de mogelijkheid om op dezelfde hoogte als de boomtoppen te zijn -eens een andere ervaring om het bos te beleven.
Iedere zaterdag is er marktdag in Hobart, de „Salamanca“ markt is heel erg bekend. Ook wij slentern over de markt. Er wordt van alles en nog wat aangeboden, groenten, fruit, wijn, kleren veel lokale producten en ook kunstwerken. Zelfs oliebollen, appelflappen en poffertjes hadden ze. Ik mag alleen maar “kijken, niet kopen” want in de auto heb ik geen centimeter plaats meer voor iets leuks, heus niet zo makkelijk hoor!!!!
Salamanca Markt |
Uitstapje Bruny Island, met de pont gaan we naar het eiland, na 20 minuten gaan we al weer van boord. De eerste paar kilometer denken wij dat het een onbewoond eiland is, alleen aan de brievenbussen die we wel eens tegenkomen merken we dat er ook mensen op het eiland moeten wonen.
Brievenbussen aan de loopmeter |
Art on the Beach |
Vandaag gaan we naar Mount Wellington, 1270m boven zeeniveau, In Hobart was het nog aangenaam warm ca. 20°. Op de top aangekomen blaast het ons bijna om, het waait als een gek en het is nog maar 9.5°. Gelukkig hadden we onze „donzen“ jassen mee. We zijn niet lang gebleven, de zon was verdwenen, dus konden we ook geen mooie panorama foto’s van Hobart –dat heel diep onder ons lag- maken.
We rijden weer naar beneden en bezoeken de „Taste of Tasmania“ – een fijnproever beurs waar vooral lokale produkte voorgestelt en aangeboden worden. We „vreten“ ons een beetje door de beurs, vanavond zijn we weer op dezelfde locatie en vieren daar Oudejaarsavond. Op de terugweg naar de auto kijken we nog even naar de Race Yachten van de Sydney-Hobart Regatta en ontdekeen een boot dat onder de Switzerse vlag zeilt http://rolexsydneyhobart.com/the-yachts/2013/switzerland/
Sydney to Hobart Raceyachten |
Gourmet beurs |
We gaan terug naar de parkeerplaats en proberen een uurtje te slapen. Hans is al gauw weer ingeslapen ik bak er overdag weer niks van. Voor vanavond hebben we tickets voor een locatie in de haven gebookt. Tegen half 9 gaan we met de gratis Shuttle bus weer terug naar de haven van Hobart. Overal spelen er street entertainers en het is gezellig druk. Wij slentern een beetje rond, eten hier en daar wat. Om 10 uur is het eerste vuurwerk voor families en kinderen, dat word van een boot in de haven afgestoken.
Wij blijven niet tot de Jaarwisseling op de party. We hebben een hele mooie parkeerplaats, dicht bij de haven op een berg en kunnen in de auto het vuurwerk heel goed bekijken en zitten ook nog lekker warm. Om klokslag 12 uur begint het, heel kleurig, luid en mooi vuurwerk, zo begint ons Nieuwe jaar in Hobart.
Happy New Year 2014 !!!
Dat was een nacht om niet snel te vergeten, we hebben geen oog dicht gedaan.Midden in de nacht begon het geweldig te stormen, dat was niet de erste keer maar dit was toch wel heel erg heftig. Alles klapperde en de hele auto schommelde heftig heen en weer. Ik was echt bang dat de auto zou omkiepen. De wind werd alleen maar sterker en sterker. Van slapen kwam helemaal niets. Als het ca, half 2 s’morgens is doen we toch het tentdak naar beneden en slapen we in onze „noodgeval slaap stelling“, dat betekend een moet er op het luchtbed op de grond van de Toyota slapen en de andere (dat was ik) had het wat makkelijker op de bank. Zo hebben we toch nog een paar uurtjes kunnen slapen.
s’Morgens is de wind nog steeds heel sterk, in de camping keuken verzamelt zich iedereen die ook niet konden slapen. Op de TV zien en horen we dan dat een deel van een cycloon over ons heen is geveegd, die dagen van tevoren in West Australië voor nood toestanden gezorgd had. Het weer hier maakt echt hele rare kapriolen hoor en eigenlijk is het hartje zomer..... of zo!
De volgende dag pakken we onze spulletjes in en rijden weer verder. Na het zuiden staat nu de Oostkust op onze route. Ons doel is het Freycinet Nationaalpark. Een prachtige rit langs een ongerepte kustlijn. Jammer genoeg zijn de campingspots in het park allemaal vol gebookt., we waren gewaarschuwd. In Januarie hebben ze in Australiüe grote vakantie en is iedereen met de camper onderweg. Natuurlijk vinden we toch nog een heel erg mooi plekje aan de “Friendly Beach”.
De volgende dag als we verder rijden worden we ingehaald van een kleine auto met 4 jonge luitjes erin die al een poosje achter ons gereden hadden..Als ze aan ons voorbij rijden zwaaide ze ons uit de autoraampjes toe met hun Switzerse passen in de hand. Heel grappig.....
"Friendly Beach" |
Vriendelijke bezoeker |
We gaan dan weer verder met de route, over Bridport naar Georg Town. En verder naar Launceston waar we een paar dagen blijven tot we met de boot weer naar Melbourne naar het vaste land gaan.
Launceston is een heel leuk stadje, met leuke winkeltjes, heel veel goede restaurants en mooie, gezellige binnenhofjes. Je kunt de oorspronkelijke nederzetting van de Engelse goed herkennen. Het heeft veel goed bewaarde gebouwen uit deze tijd die allemaal liefdevol verzorgd zijn.
Overigens in Launcerston mag je in de winkelstraten niet roken!!
We bezoeken de toeristische attractie No1 # van Launceston. – de Launceston Gorge met z’n stoeltjeslift. Wat werd er allemaal geschreven, van dramatische rotsformaties en watervallen, grote wandelpaden en prachtig aangelegde tuinen. – nou ja, daar konden we echt zeggen dat hebben we thuis ook...
Uitzicht Camping Bridport |
Niet roken in de winkelstraten |
Impressies van Launceston |
De reis terug naar het vasteland begint met een geduld test voor mij. Ik erger me dood omdat ik er geen systeem in zie bij het verladen.We staan haast vooran in een elle lange rij maar steeds worden er andere auto’s op de boot gewonken. Na lange 2 ½ uur zijn wij dan eindelijk aan de beurt met boarden. We beleven met de „Spirit of Tasmania“ weer een mooie overvaart met lichte golven. Alleen ergens midden in de nacht worden we allebei wakker van een keiharde knal. We dachten, nu hebben we een walvis geraakt maar het bleek een golf te zijn die gewoon een beetje hoger was. Moet je je voorstellen hoe het rommelt wanneer de golven echt ongeveer tien meter hoog zijn, en dat is hier niet zelden het geval. Bij het uitladen van de boot waren we heel vlug , we vetrouwen het zaakje nog niet zo erg. Nog een kontrolevraag vanwege gasflessen, ik zeg zonder rood te worden dat wij geen gasfles hebben. En we konden zo doorrijden en staan s’morgens om 6 uur in de lege straten van Melbourne.
Dat we zo schnel door de douane waren heeft ons dan niet echt wat gebracht.. We hadden dringend koffie kapsules van Nespresso nodig,– we moesten de laatste paar dagen sparen met de koffie, de Nespressowinkel gaat pas om 10 uur open!
Melbourne om 6 uur s'morgens |
Vandaag waren we bij Ian, een vriend die we in Yarram ontmoet hebben, om af te spreken hoe we dat gaan doen als Hans voor 10 dagen naar Zürich en ik naar New Zealand vlieg. We mogen bij Ian in de werkplaats de Toyota 10 dagen neerzettenIan. De werkplaats moet alleen nog omgeruimd worden en we bieden aan hem te helpen overmorgen. Op de terugweg zijn we nog even langs het strand gereden en we konden onze ogen niet geloven, het was heeeeel erg druk op het strand, dat hadden we hier nog niet beleefd.
ook deze 1500kg staan in de weg... |
40° zou het vandaag worden. We merken s’morgens vroeg al dat het niet zo is als we gewend zijn en om ca. 10 uur s’morgens moeten we echt in de schaduw vluchten zo heet. Vandaag gaan we aan onze Webpage werken, die willen we weg sturen voor we zondag weg gaan. Eerst maar even een rondje zwemmem. Heerlijk dat er op de camping een groot zwembad is. Tegen de middag wordt het mij te gortig het is meer als 43° graden in de schaduw. Ik neem m’n LapTop en verhuis naar de dagverblijf ruimte en ga daar werken. Daar is tenminste een Airconditioning....Allebei heel slecht geslapen vanacht, heel erg warm. Toen we vanmorgen opstonden was het nog steeds 30° en we zijn om 06:50h opgestaan. Dit moeten we volhouden tot en met vrijdag, geen prettig vooruitzicht.
Ik ben altijd een beetje uit m’n hum als ik niet goed geslapen heb maar dan 4 nachten achter elkaar is wel een beetje erg veel. We zien het wel.. In het weekend zou het koeler worden maar dan ben ik onderweg naar New Zealnd en Hans naar Zürich voor 10 dagen.
Als we terugkomen eind Januarie gaan we dan weer verder naar Adelaide en Alice Springs – maar die berichten zijn nog toekomst.
