Port Douglas

We komen aan in Port Douglas. Links en rechts van de weg zien we alleen prachtige hotels, resorts met spa's en mooie, goed onderhouden grote parken. Allemaal heel anders dan we gewend zijn, we hebben al snel gemerkt dat we –na maanden in het dunbevolkte Westen en Noorden van het land- zijn aangekomen aan de Oostkust. De camping die we hebben gekozen is direct bij het strand, helaas moeten we met een van de laatste vrije plaatsen tevreden zijn, zonder stroom aansluiting. Tijdens de nacht dan de eerste keer sinds Broome (aan de Westkust) een korte maar zware regen - na meer dan twee maanden de eerste regendruppels! 

We boeken een snorkeltrip naar het Great Barrier Reef, eigenlijk naar het “Opal Reef”..Er zijn op de grote boot maar 30 passagieren aan boord, dus we hebben veel plaats. Ik ga heerlijk op het voordek zitten en word anderhalf uur lang nat gespoten van het vaarwater. De zee was wild, er stond een harde wind. Ik was al drijfnat voordat we de 1^ste keer het water ingingen. We krijgen koffie of thee bij het vertrek en fruit en een koud buffet voor de lunch. We zijn benieuwd of onze snorkeltrip kan worden vergeleken met onze ervaring op de Maldiven. Jazeker, toen wij de 1^ste keer het water in gingen zagen we meteen een hele grote Napoleon. We zien veel vis die we nog nooit eerder hebben gezien. Ons is ook opgevallen dat er hier heel veel grote vissen zijn. Wat echt niet te vergelijken is, is de temperatuur van het water op het Great Barrier Reef”, slechts 23°geen 29° als op de Maldiven. Erg jammer dat we zo’n ruwe zee hadden, slecht om mooie onderwater foto’s te maken.

Cairns

Zoals afgesproken, ontmoeten we onze vrienden Roel en Lesley weer in Cairns bij Loraine en Ron, (Roel z’n broer) voor koffie, taart en heerlijk verse ananas. Loraine wil ons helpen in Cairns een echte Boulder Opaal voor mijn ring te vinden. We bezoeken een dealer in de omgeving, maar vinden niets geschikts. We spreken af voor de volgende avond om met z’n 6-en te gaan eten, en willen dan ook naar de nachtmarkt van Cairns en eventueel nog een Opal dealer bezoeken.

De volgende dag gaan we in de middag met de bus naar de stad en doen een beetje sightseeing zoals alle toeristen dat doen. Cairns heeft een mooie promenade langs de zee met een mooi, groot zoutwater zwembad in de vorm van de staat Queensland. In de zee kun je niet zwemmen, er word herhaaldelijk gewaarschuwd voor zout water krokodillen en giftige kwallen. Voor het diner, ontmoeten we dan onze vrienden met wie we later dan ook naar de nachtmarkt gaan. 

Cairns

Ik trek er vandaag alleen op uit, ik wil een dagje heerlijk in de zeewaterpool in Cairns zwemmen, lekker in het gras liggen en weer eens een boek lezen. Ook heerlijk weer eens een dagje alleen te zijn. Hans gaat naar de Cairns Show, een mengsel van jaarbeurs o.i.d. Veel kraampjes met de nieuwste dingen die de mens per se (niet) nodig heeft, een kermis met draaimolen en schiettenten. Dan is het ook een showcase voor lokale boeren die hun vee tentoonstellen. Ook zijn er verschillende wedstrijden in paard springen, en sterke mannen concurreren in hout hakken en hout in dunne plakjes zagen, etc. Echt mannen gedoe dus..... 

Cairns

We maken een uitstapje en gaan met de historische trein die ons naar Kuranda brengt een klein (toeristisch) dorpje in de heuvels achter en boven Cairns. De trein werd rond het jaar 1980 in gebruik genomen voor de koffieteelt, houtkap en de tinmijnen. De trein slingert bijna 1 uur en 45 minuten door (naar schatting) 100 bochten en heel veel tunnels. Voorbij aan de Baron watervallen de heuvel op naar het pittoreske station van Kuranda. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan, we zien hier talrijke Hippies, die als in de jaren 1970 bonte marktkraampjes hebben met beeldjes, schilderijtjes, kraaltjes, kettinkjes en allerhande kleurrijke snuisterijtjes en snik-snaks. Vrouwen lopen in lange jurken en flarden stof rond en mannen dragen nog steeds lange rastaharen. Overal “Peace and Happiness” dus.

Terug gaat het een beetje sneller met de Skyrail kabelbaan. We zweven soms maar een paar meter boven de boomtoppen van het regenwoud terug naar Cairns. Naast het dalstation is ook meteen het Tapukai Aboriginal Cultural Park, dat bezoeken we de volgende dag.

Hier proberen de regenwoud Aboriginals, ons blanken een beetje van hun cultuur bij te brengen. Je kan als je wil boemerang en speerwerpen (niet zo eenvoudig overigens) oefenen. Bij de mannen hut, in het prachtig aangelegde park, word uitgelegd hoe deze wapens worden gemaakt en gebruikt. Bij de vrouwen hut wordt verteld hoe de vruchten van het regenwoud gebruikt worden om te eten en ook om er medicijnen van te maken wordt er getoond en beschreven. Tegenwoordig leven de jongen Aboriginals natuurlijk niet meer uitsluitend in de bush, maar ze zijn meestal wel zeer trots op hun voorvaderen en hun lange tradities.

Etty Bay

We zijn nu in het midden van het suikerriet land, we rijden zeker 200 kilometer lang langs groene velden. Enorme oogstmachines hakken de suikerrietstangen in kleine stukjes en spugen ze meteen weer terug in kleine, klaarstaande roosterwagonnetjes. Deze worden vervolgens met een (ook) kleine locomotief op de rails rechtstreeks van de velden naar de fabriek gereden waar het suikerriet door het koken, het zoete sap wordt onttrokken. Dit wordt dan in verdere stappen uiteindelijk verwerkt tot ruwe suiker. Tussendoor rijden we ook steeds weer aan bananen en ananas plantages voorbij. Hier kunnen we direct op straat of bij de boer vers fruit en groente kopen - het lijkt wel alsof hier alles groeit wat je in de grond stopt.

Etty Bay

Mooie winterse dag aan zee, 25 °. Tijdens het ontbijt plotselinge opwinding bij de kampeerders, iedereen holt naar het strand - wat zou daar te zien zijn? Walvissen zwemmen in de buurt van het strand langs, majesteitelijk glijden ze door het water en blazen hun fonteinen in de lucht en groet ons met zijn vin (zo zag het er in ieder geval uit).Wat een geweldige locatie, eerst de zeldzame Cassowary’s en nu zelfs walvissen.
Dan is het weer inpakken geblazen, nog een korte stop in het plaatsje “Innisfail” naar de Hollandse Deli zwart op witjes voor kopen (was een insider tip van Roel) en dan gaat het verder over Mission Beach naar Cardwell. Het weer verslechterde, het is bewolkt en soms regent het een beetje. 

In de nacht begint het harder te regenen, ook na het opstaan verandert er niet veel, zo nu en dan drijven donkergrijze regenwolken boven de zee en legen zich boven onze hoofden. Het kleine, door tal van cyclonen geplaagde plaatsje heeft niet veel leuks te bieden De helft van de bedrijven en winkels staan te koop, maar gisteren zag Hans een bordje op de hoofdweg – “Opaal rechtstreeks van de mijnwerker”. Dat willen we ons aankijken, we zijn in het land van de opalen en als we al in Coober Pedy geen opalen gevonden hebben, willen we in ieder geval een paar aandenken mee naar huis nemen, die Hans dan thuis verarbeiten kan (met een dremel en zo). Het echtpaar heeft hun opalmijn twee weken geleden met alles erop en eraan verkocht en biedt nu hun collectie op het internet aan. Voor een gezellig praatje kopen we een al gepolijste opaal en een aantal (niet erg duur) ruwe stenen.... maar kijken wat daaruit ontstaat. Ik kreeg voor het goede afsluiten van onze verhandelingen nog een “kruiwagen(tje) " vol met opalen. Lucky me!!!!

Townsville

Townsville is een grote stad. De eerste camping waar we heen rijden word van de “7th Day Adventisten” bedreven, een christelijke gemeenschap. Vandaag is het de Sabbat en de vriendelijke mensen vertellen ons dat we pas vanaf 18:00h van harte welkom zijn. We besluiten om een beetje verder te kijken en komen uiteindelijk in een park direct aan zee en toch dicht bij de stad. De eerste nacht nog zonder elektriciteit, maar de volgende dag kunnen we “verhuizen" en dan hebben we genoeg stroom om onze website à Jour te brengen.

Tegen de avond maken we een lange wandeling langs de kust aan de Promenade Boulevard van Townsville. We doorkruisen het fantastisch mooie park om de Castle Hill, overal zien we vele kunstwerken en een prachtig panoramisch uitzicht op de eilanden, de zee met zonsondergang en de stad. Onze wandeling brengt ons verder langs de boulevard er zijn er veel joggers en gezinnen met kinderen onderweg - geen wonder met het prachtige uitzicht en vele faciliteiten zoals barbecues, spel en fitness apparatuur zijn hier geïnstalleerd. In een mooi visrestaurant met uitzicht op het zeewater-zwembad vinden we dan ook iets lekkers tegen de honger....