Dinsdag 3 juni, 2014
Na de dagen die we voor de laatste update van onze website in Katherine hebben doorgebracht, moeten we maar een korte afstand rijden naar het Nitmiluk National Park. Per boot “verkennen” we de canyons in het prachtige National Park, ook hier zijn weer zoetwater krokodillen, indrukwekkend zijn vooral de steile rotswanden waar de rivier langs kronkelt. Bij de aanlegsteiger buigen zich de takken van de bomen onder het gewicht van duizenden vleermuizen, het stinkt afgrijselijk. We hebben een prachtige campingplaats, direct aan het zwembad en voor het diner hebben we barramundi vis, yummie!!!!
Woensdag 4 juni, 2014
Hayes Creek
We verlaten het gebied rond Katherine en willen en gaan nog even naar de supermarkt om onze voorraad aan te vullen. Hier komen we Stefans tegen, hem hebben we de laatste keer in Coober Pedy gezien, sindsdien zijn wij en ook hij, duizenden kilometers gereden. Het is grappig hoe je in dit gigantische land steeds weer mensen tegenkomt die je weken geleden al eens ontmoet hebt. Ook Ronnie en Leon gilde (voor de 3de keer al, steeds op verschillende plaatsen) heel hard over de straat “Iggi, Iggi”. We hebben elkaar weken geleden aan de 80 Mile Beach ontmoet en toen nodigde ze ons uit om bij hun in te komen “Pluggen” als we aan de Oostkust zijn. We maken s ’middags een mooie wandeling naar de Edithfalls en kamperen s ’avonds in Hayes Creek.
Donderdag 5 juni, 2014
Litchfield NP
De Lichfield National Park was voor ons geen high light als veel mensen ons voorspelde, we hebben waarschijnlijk net even te veel ravijnen en watervallen bezocht. Wel hebben we genoten van de "Toeristische Scene weg" over heuvels en door de bossen. Aan de kant van de weg brandde het steeds weer maar het stoort niemand. De meeste branden worden bewust aangestoken om de vegetatie te vernieuwen en het gras aan de wegrand te "maaien".
Bij Florence Falls dan weer een adrenaline kik.... Sleutel in de auto laten steken maar gelukkig hebben we voor gezorgd en hebben een reserve sleutel buiten de auto "ingebouwd" - een schroevendraaier is snel georganiseerd en we kunnen weer verder rijden.
Vrijdag 6 juni, 2014
Darwin
Aankomst in Darwin, de noordelijkste punt van onze reis. We hebben weer geluk met onze keuze van de camping - het lijkt erop dat alle campings vol zijn, we horen van bekende die moesten 80 kilometer buiten de stad kamperen. Darwin is niet erg groot, je kunt gemakkelijk een bezoek aan de stad en de drie winkelstraten met de bus en te voet bereiken. We bezoeken een Grieks festival met muziek en een monster-BBQ in het stadpark. Een vlooienmarkt die wordt aangeprezen als toeristisch hoogtepunt blijken een "foodmarkt" te zijn - geen probleem voor Hans, maar ik had liever een beetje op ‘n vlooienmarkt rondgelopen.
Dinsdag 10 juni, 2014
Kuta, Bali
We verheugen ons op de vakantie in Bali, ons vliegtuig landde kort voor middernacht in Denpasar. Nauwelijks uit het vliegtuig begint de wachtrij, lange rijen mensen staan te wachten voor de douane-afhandeling. Het gaat allemaal heel traag, voetje voor voetje gaat het vooruit - maar dan zijn we er eindelijk doorheen. Nog in het vliegveld gebouw worden we "overvallen " door taxichauffeurs. We kiezen er een uit en stappen in z’n auto waarmee hij razend snel (voor ons gevoel) door het straatgewoel rijdt. Zelfs om middernacht zijn de straten niet leeg, maar soms rijdt hij gewoon millimeter weg langs de voetgangers - en overal motors die rond kriskras door elkaar heen rijden. Maar wij, resp. de taxirijder brengt ons zonder ongelukken naar ons hotel. Wij brengen onze spullen in onze kamer en dan zitten we nog even met Lesley en Roel buiten bij het zwembad in de zwoele nacht en verheugen ons op een gewoon bed in een kamer met airconditioning.
De volgende dag worden we uitgerust wakker ontbijten heerlijk buiten aan de pool voordat we ons in het gewoel van mensen storten. Het is echt chaotisch voor ons, we zijn nog nooit eerder naar Azië geweest. De kleine straatjes staan links en rechts vol met allemaal kleine winkeltjes (een beetje groter als marktstalletjes en overdekt) en ze verkopen allemaal dezelfde spullen, DVD’s, T-shirts, flip-flops, horloges, zonnebrillen, Gucci, Armani, Chanel, YSL, Dior, Rolex alles wat rang en naam heeft en alles “namaak/fake” natuurlijk. Zelfs Viagra verkopen ze onder de toonbank.
We gaan eerst wat centjes uit de automaat halen – 3 miljoen Rupien zijn het maximum. Joehoei we zijn miljonairs, naja bijna, dat is gelijk aan ongeveer CHF 330 -, ons portemonnee barst uit zijn voegen vanwege de vele bankbiljetten
Bali het land van de Goden en van contrasten - aan de ene kant, de prachtig ingerichte en kleurrijk versierde tempel gewijd aan de honderden Goden, (tijdens ceremonies alles nog eens schoongemaakt en opgeknapt) en aan de andere kant hoeken, straatjes en steegjes vol vuiligheid en stank.
Het verkeer kan niet anders beschreven worden als chaotisch, overal brommers, scooters, sommige met hele families erop, vader, moeder en 2 of 3 kinderen er tussen gepakt en die rijden allemaal kriskras tussen de auto's door, maar je hoort nooit een boos woord of ziet een minachtend gebaar. Als het op de weg niet verder gaat dan rij je gewoon op de stoep, ze rijden steeds om een haar breed aan je voorbij. Oversteekplaatsen zijn altijd een gok, bijna als Russische roulette. Maar we hebben geen ongelukken gezien en de auto's zien er niet uit alsof ze altijd tegen elkaar aanbotsen, dat komt waarschijnlijk omdat veel autorijders niet de eigenaar van de auto zijn dus er voorzichtig mee omgaan, zelfs al ziet het er in onze ogen anders uit!
We maken een tour met “Khomen” -een Balinese vriend- van Lesley en Roel door de rijstvelden/terrassen waar de boeren nog zonder machines werken, laat ons het andere Bali zien. Buiten de toeristische gebieden wordt het weer een beetje rustiger. Steeds weer hele kleine dorpjes met ambachtelijke winkels waar alles wordt gemaakt wat we in Europa in Intratuin en warenhuizen voor waarschijnlijk 100 keer de prijs als “Balinese levensstijl” kunnen kopen - we zouden hele containers met fantastische beelden, planten en ander decoratief materiaal kunnen vullen - maar helaas, we mogen maar 20 kg bagage meenemen en in onze Toyota hebben we ook geen ruimte meer.
We hebben de Balinese leren kennen als een oneindig vriendelijk en vrolijk volk. Heel beleefd, beschaafd en erg gelovig, zelfs hele jonge mensen houden vast aan de vele ceremonies die ze hebben en schenken er heel veel aandacht en tijd aan. Ook hebben we van hun super heerlijke gerechten genoten.
Onze tien dagen Bali zijn alweer voorbij. We zijn alweer druk bezig met inpakken voor de terugreis naar Darwin. Op het vliegveld dan een “verrassing” bij het inchecken - we hebben geen geldige visa voor Australië, nee dit is geen grap, zegt de Jetstar medewerker.... Natuurlijk hebben we een geldig visa, en we laten allebei op onze Laptop de mededeling van de Australische autoriteiten zien. "Ja, maar dat is helaas niet meer geldig met onze in en uitreis in Bali," zegt hij. Hij roept zijn baas erbij en die roept na een korte tijd weer iemand en die bevestigde zijn woorden. Gelukkig kan Jetstar voor ons “Zwitsers” twee nieuwe toeristische visa onmiddellijk online uitgegeven, kostenpunt A $ 50 -. Had erger gekund – als niet “Europeanen” zouden we in Jakarta 4 weken op een visum hebben moeten wachten. Wat zijn we toch weer bofkonten!!!!!
Zaterdag 21 juni, 2014
Mary River
We komen vroeg in de ochtend in Darwin aan en gaan eerst ontbijten. Onze auto’s staan in een grote opslagplaats (bij vrienden van Roel en Lesley) we kunnen pas vanaf 07:00h op het terrein. Na een beetje rondbellen heeft Roel dan iemand gevonden die de deur kan openen. We gaan nog even boodschappen doen voor op de verdere reis in het Kakadu National Park. Bij de Adelaide River stoppen we bij de "Jumping Crocodiles". Met een boot gaan we een stuk over de rivier stroomopwaarts, de krokodillen verwachten ons al, resp. de stukken vlees die aan een hengel zijn gebonden. Het is een beetje een circus, krokodillen happen naar het vlees, dus ze moeten hoog genoeg uit het water springen anders krijgen ze niks. Zoals ik al zei, een beetje circus!
Zondag 22 juni, 2014
Jabiru
Jabiru is een klein dorpje in het midden van het Kakadu National Park, gebouwd voor de arbeiders van de nabijgelegen uraniummijn. Een postkantoor, kiosk, supermarkt, bakkerij, politiebureau, een klein ziekenhuisje en nog een paar kleine winkeltjes ronden het centrum af. Maar het is ook centraal gelegen in het midden van een Aboriginal gebied en is een UNESCO World Heritage Site, de twee campings en het informatiecentrum van het park zijn meestal heel goed bezocht.
Natuurlijk bezoeken we de rotstekeningen van de Aboriginals in Ubir. In Kakadu National Park zijn ongeveer 5.000 schilderijen opgenomen. Op sommige plaatsen zijn er echte galeries, sommige individuele rotsschilderingen. Er wordt echter vanuit gegaan dat dit aantal zal verdubbelen, totdat alle schilderijen opgenomen zijn.
Tijdens het regenseizoen staat een zeer groot deel van het park meterdiep onder water en kan niet worden bereikt via de wegen. Als je op de rotsen klimt, heb je een heel goed uitzicht op de overstromingsgebieden.
De volgende dag overnachten we in Cooinda en maken een rondvaart met de boot door kreken en Billabongs van de “Alligator Rivier”. We zien heel veel vogels en weer krokodillen, wilde zwijnen en waterbuffels in de verte. Spannend, maar helaas de tijd gaat veel te snel, hier kun je een paar dagen door brengen met wilde dieren bekijken en te fotograferen.
Vrijdag 27 juni, 2014
Na een overnachting in de Edithfalls in Nitmiluk National Park en een korte stop in Katherine om wat boodschapjes te doen bereiken we de Bitter Springs in Mataranka. Nadat we ons hebben geïnstalleerd, lopen we naar de 28 ° warme bronnen met kristalhelder water. Prachtig om te spetteren in het warme water.
Zaterdag 28 juni, 2014
Daly Waters
Een overnachting in Daly Waters is een “must” voor veel reizigers - de stoffige, overvolle camping in de outback is bekend om zijn pub met nachtelijk entertainment, biefstuk en barramundi vis. Met een biertje in de bar en met honderden verlaten beha's, slippers, kentekenplaten, etc. vergeet je snel hoe afgelegen en troosteloos dit gebied is.
Zondag 29 juni, 2014
Banka Banka
Op weg naar Tennant Creek overnachten we in de Banka Banka Outstation. 'S Avonds zitten we met andere reizigers rond het kampvuur, en al gauw komt Betty ons bezoeken - Betty is een kalf dat rond zwerft in het uitgestrekte terrein van de station en elke avond komt ze haar knuffel eenheden bij de kampeerders halen. De hitte van het vuur is overigens van harte welkom. Voor kort hadden we in Darwin tropische nachten en nu - 600 km ten zuiden in de semi-woestijn daalt de temperatuur tot onder de 10 graden 's nachts.
Dinsdag 1 juli, 2014
Mount Isa
Via de verlaten Avon Dows Police Station -een gratis camping waar we overnacht hebben-bereiken we Mount Isa, nog een mijnstadje in de outback van Australië. Hier wordt vooral zilver, lood en koper bevorderd, de mijn is midden in het stadje gelegen. De campings zijn daarom onder de week goed gevuld. De eerste plaats is vol en op de tweede moeten we tevreden zijn met een overloopdeel. Voor een nacht is dat geen probleem voor ons - de douches warm en de toiletten zijn schoon - wat wil je nog meer? Was we in ieder geval niet willen weten we ook, bekijk de onderstaande tekst op de foto!. De nachten zijn nog steeds erg koud, zelfs in Australië is het winter - we zijn blij om onze fleece jack en donzen slaapzakken en natuurlijk om de verwarming in de camper.
Woensdag 2 juli, 2014
Burks en Wills Roadhouse
We hebben nu dagelijks langere reisfases. Aan de ene kant om de koude nachten achter ons te laten, verder "omhoog" zou het warmer worden maar ook om van de dagelijkse "a lot of nothing" te ontsnappen.
Iets zeldzaams zien we dan toch - een cattle-Drive met echte Australische cowboys en cowgirls. Ze heten in Australië Jackaroo en Jillaroo - het is de eerste keer dat we dit zien in deze negen maanden, het is bijna net zo zeldzaam als de Tasmaanse duivel, we zijn tot nu toe nog steeds niet ontmoet hebben. Ze maken met de hulp van hun honden een kudde en dan drijven ze die naar een verzamelpunt waar ze uit gesorteerd worden. Een deel mag nog een jaar in de outback rondzwerven en de rest komt in de supermarkt....
“Croydon” en "Mount Surprise" zijn de volgende haltes op onze lange reis naar de oostkust - en dan ingangs “Mount Surprise” echt een verrassing... - een gratis onderkant wasbeurt voor de auto - omdat het zo mooi was, rijden we er meteen nog een tweede keer doorheen. Die gratis wasserij heeft te maken met de angst van de Australische autoriteiten, ze doen al het mogelijke om de verspreiding van plantenzaden en diertjes van welke aard dan ook te stoppen.
Zaterdag 5 juli, 2014
Atherton
Op weg naar Atherton komen we bij de warmwaterbronnen van Innot voorbij, we verheugen ons naar een duik in het warme water, maar oh jee, te vroeg verheugd – het zijn gloeiend hete bronnen, we verbranden bijna onze voeten in de kleine rivier - je moet een punt zoeken waarin het tot 75 ° warme water zich vermengd met koud - anders kun je er eieren in koken i.p.v. baden. Zwemmen kun je er zo ie zo niet, het water is nog niet eens kniediep...
Vandaag is ook het moment aangebroken om van Lesley en Roel afscheid te nemen. We zijn al ongeveer twee maanden met z’n 4tjes onderweg. Hun reis gaat verder naar Cairns en wij gaan eerst nog naar Cooktown. We zien elkaar waarschijnlijk in Cairns weer en anders gaan we bij hun langs in Brisbane waar ze wonen. Het zal best wel stil worden zonder Lesley en Roel en we zullen ook de gezelligheid missen...
Maandag, 7 juli, 2014
Coocktown
We bereiken Cooktown na een overnachting in Mt Carbine. Hier willen we een paar dagen blijven en ons weer tijd nemen om onze laatste reisberichten op de Webpage te zetten. We begrijpen nu waarom tijdens de wintertijd zo veel Australiërs in het noorden trekken, het is heerlijk warm overdag en zelfs 's nachts of 20 °.