naar de fotogalerij

hier kun je onze reiseroute volgen
 

Zo hadden we ons dat natuurlijk niet voorgesteld .... al toen we wegreden dikke donkere wolken!
Zelfs na de Gotthardtunnel geen zonnig ontvangst in Tessin maar gelukkig ook geen file voor de tunnel.

Na Milaan wordt het steeds erger, de regen kwam met bakken naar beneden. Aan het Gardameer hebben we een overnachting stop gemaakt. We zoeken niet lang, maar de bij de eerste camping verhuren ze alleen maar kleine huisjes, dus verder naar de volgende camping. We willen hier maar een nachtje blijven - het kan ons daarom ook niet schelen dat de plaats niet dat is wat we eigenlijk zoeken.

De volgende dag rijden we verder naar Triëst en vervolgens via Slovenië, Opatia naar Brestova, daar op de veerboot naar het eiland Cres waar onze laatste testreis 2012 met de voorganger auto eindigde.

Super timing - de veerboot is zojuist aangekomen, de autofile is kort en 10 minuten later vertrekken we al .... Cres we komen!

Het weer blijft slecht - de mist is soms zo dicht dat we nauwelijks iets van de weg zien. Links en rechts gaat het steil naar beneden maar we komen veilig aan in Cres, resp. bij Camping Kovacine. De Camping is nog steeds - ondanks dat het geen vakantie meer is - druk bezet. Je moet/mag zelf een plaats zoeken, nummer van je gewenste plaats onthouden en terug naar de receptie en dan tot de ontdekking komen dat er inmiddels iemand anders sneller was en dezelfde plaats gekozen had. Dus dan weer op stap naar een andere plaats. We vinden jammer genoeg maar één vrije plek maar met een boom in het midden van de plaats - we proberen heen en weer terug, vooruit, achteruit. Dan is er geen plaats voor de luifel, dan staat de trap halverwege op de straat, dan niet genoeg plaats voor de keuken....

We laten de camper staan voor een nacht en kijken morgenochtend vroeg of er iemand vertrekt. Gezegd gedaan - de volgende ochtend verhuizen we direct aan het strand, geluk gehad! 

Na vier dagen op de prachtige camping Kovacine, gaan we verder naar Loisinj, het tweede eiland die alleen door een klein kanaaltje van het eiland Cres gescheiden is. In een brochure hadden we gelezen over de plaats Cikat.  

Het is maar 70 km rijden en dan komen we door het kleine dorpje Cikat, veel bedrijvigheid op de straat, zelfs een Lidl, en bij de camping hoort ook een aquapark ....

Bij de receptie zijn een paar vrije plaatsen gemarkeerd, dus lopen we met de obligate platte gronden in de hand over de camping. Wat de prijs van de plaatsen betreft moet die wel heel bijzonder zijn. Maar we zijn een beetje teleurgesteld, zelfs de sanitaire voorzieningen overtuigen ons niet en we besluiten een paar kilometer terug te rijden en ons geluk te zoeken in Camp Baldarin. En hier staan we nu, weer direct aan het water, het kan niet beter.

Wanneer engelen reizen ...

dan huilt de hemel ... of zoiets?

We hebben in ieder geval - na toch nog een paar - zeer mooie zonnige dagen en heerlijke vis van de grill, vandaag in de stromende regen alles weer ingepakt. In noch steeds stromende regen hebben we het eiland Cres doorkruist en in Merag naar het eiland Kirk verscheept. Ook hier plenst het! We willen naar Baska ... Zoals eerder ... zoeken we een mooie plek en instaleren ons dan – hoe kan het anders - in de stromende regen.

Wij belonen ons met een hete kop chocolademelk in het (zoals het uitziet) super restaurant direct aan het strand, we gaan het zeker testen.

s’ Avonds zitten we in de cabine en vinden we het toch wel een beetje fris – we zetten de verwarming aan en na een paar minuten is het comfortabel warm en knus en horen we de regendruppels op het dak kletteren. We zijn dolblij met de nieuwe cabine.
We hadden eerder ook een super camper, maar hier zijn al onze ervaringen en natuurlijk die van de bouwers Frank en Pia van www.sandkorn-leichtbau.com in verwerkt. We zijn erg tevreden - zelfs met de regen!

Zoals altijd schijnt de zon weer na de regen en we kunnen genieten van het prachtige strand en de zon of een kleine wandeling maken naar de nabijgelegen stad Baska om lekker te eten.

Rab

Na de laatste twee regendagen besluiten we verder te trekken. Ingepakt is snel en na boodschappen gedaan te hebben in de supermarkt Plodine gaat het naar de veerboot die op ons schijnt te wachten. Er zijn nog geen 10 auto's geparkeerd op het schip, we zijn de laatste die over de helling gaan en de ferry vertrekt.
“Het zou mooi zijn als het mooi weer was - maar dat is het mooi niet”. Na een bewolkte overtocht bereiken we na 90 minuten de haven van Lopar op het eiland Rab. Omdat er slechts twee campings op Rab zijn, gaan we eerst naar de verder gelegene. Helaas is hij nog maar half in werking en in het bewolkte en natte weer vinden we het geen hit. Dus we gaan terug naar Lopar naar de Camping San Marino.
Maar eerst wandelen we nog door de mooie oude binnenstad - de hoofdstad van het eiland Rab. Het is altijd leuk om door de eeuwenoude steegjes te lopen - op dezelfde geplaveide straat waar ooit eens oude Romeinen liepen. Smalle steegjes, meter dikke stadmuren en natuurlijk allerlei toeristische winkeltjes en prachtige restaurantjes. 

Daarna gaat het zoals gezegd terug naar Lopar en we vinden een prachtige plaats direct op het lange zandstrand waar King Edward van England en zijn Wallys Simpson al in 1936 hun kleren uittrokken .... alles!
Ook op deze camping zijn ze al aan het afbouwen. Tuinmannen snijden de hele dag de takken van de schaduw verspreidende bomen, parasols en ligbedden worden weggehaald en naar een winterplaats gebracht. 

We genieten van de laatste mooie dagen, maar dan is het ook voor ons alles inpakken en gaan we weer richting naar huis. We verlaten het eiland Rab met de veerboot, en voor de 1^ste keer dat we overvaren schijnt het zonnetje. Het duurt niet meer dan twintig minuten om het vasteland te bereiken. Langs de wilde kust rijden we - steeds met uitzicht op het diepblauwe water-  richting Rijeka. Het is zeker niet ons laatste bezoek aan Kroatië geweest. Volgende keer gaan we weer een beetje verder naar beneden ...