naar de fotogalerij
hier kun je onze reiseroute volgen
Denmark
Vandaag zijn we verder getrokken, maar niet ver, het zijn maar 50 km naar onze bestemming Denmark. We rijden door een prachtig landbouw gebied, grasland met veel verschillende veerassen. Ja, zulke dingen vallen op na honderden kilometers door onbewoonde of althans onbebouwde landstreken, zonder een teken van leven. W e vinden het gewoon echt leuk om koeien op de weide te zien. Af en toe rijden we langs velden waar het meeste al geoogst is, want hier begint de herfst. En dan ineens een gigantische Zwitserse vlag en een bord op de weg – “Annie’s Zwitserse chocoladefabriek”! Dat moeten we zien. We rijden door een prachtige tuin op een statig huis aan - nog meer. Zwitserse vlaggen, maar helaas alles is nog gesloten - Annie is de stad in. . Zo lang willen we niet wachten en rijden zonder chocolade weg, jammer voor Hans. Denmark is een mooie, kleine toeristische stad. 150 meter Main Street met vele kleine winkeltjes. Bij de bakker kopen we een warm saucijzen broodje en gaan even heerlijk in het zonnetje zitten. Dan gaan we onze kleine, gemoedelijke camping zoeken, we mogen onze plaats zelf kiezen, er zijn niet veel campers daar.
Swiss Chocolate |
Denmark |
Manjimup
Onze volgende bestemming heet Manjimup, hier wonen Doug en Joyce. We hebben die beiden al maanden geleden in Batemans Bay aan de Oostkust, en later weer in Canberra getroffen. Onderweg rijden we door de Valley of the Giants, de bomen hier groeien echt tot in de hemel, 70 meter of hoger zijn ze. Helaas zijn er niet meer zoveel van. Die eeuwenoude reuzen, worden meestal alleen gezien in nationaal parken onder bescherming. We maken een kleine wandeling naar de tree top bomen. Een stalen constructie in en boven de boomtoppen, 40 meter boven de bosbodem, waardoor een ongewoon perspectief op de Jarrah en Karri te zien is, dat zijn typisch Australische bomen.
waar die grote bomen groeien |
In de middag bezoeken we Doug en Joyce, we kletsen de hele middag wat wij en hun in de tussentijd allemaal beleefd hebben. Doug toont ons trots zijn verschillende motors en de plakken die hij gewonnen heeft op oldtimer racen zien. Het sieraad is zeker zijn Matchless V2 met 500cc van 1928. Bij de eerste kick begint het een beetje te knetteren, dan een beetje aan de contactsleutel gedraait en hij doet het. Dan heeft hij nog twee Matchless, een leger overschot en de andere die hij helemaal uit elkaar heeft gesloopt en volledig gerestaureerd - het is uitgegroeid tot een juweeltje. Dan heeft hij nog twee Kawasaki en een oude AJS, die is hij nog steeds aan het restaureren is.
Later helpt Doug ons nog bij zijn relaties aan een afspraak voor onze Toyota-service, die we dan meteen de volgende dag kunnen brengen.
Doug en zijn verzameling motors |
Manjimup
Vandaag leidt Doug ons door de omgeving, het is spannend om te horen hoe het hier 70 jaar geleden allemaal was. Maar een klein voorbeeld van zijn " school". Zijn leraar was in de Tweede Wereldoorlog Airforce pilot. Helaas was hij een alcoholist en als hij niet al dronken s’morgens naar school kwam, was hij het zeker in de grote pauze van 10 uur. Omdat de leraar toch niet meer merkte of ze er wel of niet waren, gingen Doug en zijn vrienden dan hun netten en manden, waarin ze krabben (Maron) vingen en de valkuilen voor konijnen en kangoeroes onderzoeken.- In die tijd waren de meeste huishoudens nog steeds zonder koelkast en daarom waren deze vangsten een bijna onmisbare bron van vers vlees. De school was voor de jongens afgehaakt voor die dag. Met veel vlijt heeft Doug zichzelf verder ontwikkelt, met 14 jaar in de eerste instantie als stoker met zijn vader, die als beroep stoommachines bediend had. Stoom was in die tijd, toen de elektriciteit nog niet uit het stopcontact kwam, de enige manier om iets te voort te bewegen. Vooral zaagmaschines om die reusachtige bomen in balken en planken voor de mijnen en het bouwen van huizen te zagen.
Op de leeftijd van 19 jaar, kreeg hij als jongste man in de geschiedenis van Australië, zijn diploma als lokomotiefmachinist. Zijn grote kennis van stoom aangedreven machines is nog steeds nodig en gevraagd. Doug is nog steeds - met zijn 77 jaar- een Staatsinspecteur voor de jaarlijkse inspecties van dergelijke machines en reist nog steeds in half Australië rond.
Vuur waarschuwings boom |
70m en hoger |
Manjimup
We maken een uitstapje en rijden naar Pemberton. Een klein gehuchie, er is niet veel te doen en dus gaan we - na een korte lunch- een stuk van de Karri Forest Explorer Drive rijden. De onverharde weg slingert zich door de uitgestrekte bossen. Steeds weer zijn er prachtige plekken met grills en overdakten plaatsen waar je heerlijk kunt picknicken. De gigantische bomen zijn noh helemaal niet zo oud, 80 jaar geleden heeft hier blijkbaar het hele bos gebrand, de 40 - meter reuzen zijn daarom nog niet zoooo oud, echt oude bomen zijn 70m en hoger - en dat zijn er nog maar een paar van.
Hier groeien de bomen nog in de .. |
... hemel |
Manjumup
Vandaag krijgt de Toyota een service van de plaatselijke Toyota garage. Doug zal ons daar oppikken. Samen gaan we weer naar zijn huis. Ik vertelde Doug over ons bezoek aan de Farmermarkt in het weekend en de Kanzi appels die ik daar gekocht en nu ik ze in de winkel wilde kopen, kon ik ze nergens krijgen. Geen probleem, zegt hij, mijn neef heeft een fruitplantage. Een telefoontje en wij zijn op weg naar de fruitplantage. Kort daarna ben ik in het bezit van zeker wel 5kg Kanzi appels. Ik straal van vreugde en knuffel de neef van –Doug en die straalt ook als een meikever en iedereen begint hartelijk te lachen.
Verder gaat de tour in het Timber Park van Manjimup waar Doug Craigie ons een paar dingen uit zijn vroeger beroepsleven wil laten zien. We zijn er al snel achter dat hij wel degelijk betrokken was bij de totstandkoming van dit park , zie foto Lokomotiv Engine Nummer 109
Doug's Lok #109 |
...en het verhaal erbij |
Joyce, Iggi, Doug |
Margaret River
Margaret River heeft een hoofdstraat, het is een winkelstraat en tegelijkertijd een druk bereden doorgaansweg. Veel strand en surf winkels. Zelfs een Chocolate Factory heeft het, een beetje overdreven, ze maken voornamelijk fudge, Fudge bestaat grotendeels uit suiker en boter en heeft met chocolade niet veel te doen, behalve dat cacao ook een deel van het recept is.
In de middag gaan we naar het strand, veel wind en golven betekent ook voor veel mensen veel plezier met het bodysurfen, kite en surfboard en natuurlijk worstelen met de golven. Voor Hans is het water nog te koud, Dan duik ik alleen de golven in en krijg een kaak en voorhoofdholte spoeling van jewelste, is gezond zeggen ze ...
Strand impressies |
Perth
Vandaag gaan we van Margaret River naar Perth. Bij het mooiste weer van de wereld rijden we door talloze wijngaarden. Heel veel met eenvoudige opritten, ongeteerde natuurstraten tot prachtige landschapsarchitectuur met kunstmatige meertjes en fonteinen, alles wat je maar wilt. Later in de middag komen we aan op de camping die we van tevoren gereserveerd hadden vanwege de schoolvakanties en de paasdagen. Als we weer geinstalleerd zijn gaan we een beetje nietsdoen bij het zwembad.
Perth
Voor ons eerste bezoek aan Perth nemen we de bus naar de stad. De bus stopt direct voor de camping, lekker makkelijk. We moeten onze Nespresso voorraat opvullen en dat behoorlijk, de volgende Nespresso shop is pas weer in Brisbane en dat is zelfs voor Australië niet meer "om de hoek", maar nog ongeveer 10.000 km verder. Dan is een bezoek aan een fotozaak op de lijst, mijn kleine Canon doet niet meer wat ik wil, na een val van het dashboard. Helaas kunnen ze hem in Perth niet repareren, dus moeten we een nieuwe te kopen, we kunnen in ieder geval de "oude” nog gebruiken voor onze onderwater fotobox.
De stad Perth is zeer modern met veel wolkenkrabbers en heel veel constructie locaties, daartussen.steeds weer mooie, verzorgde, grote parken. We beklimmen de " Belltower ", en krijgen les in klokkenluiden. De vrouw die ons alles uitlegd doet als een lerares, dat ze ons niet met een lineaal op onze vinges tikt toen we even met elkaar praten, ontbreekt er nog maar aan. Dus luisteren we maar aandachtig en zijn blij als ze ons weer laat gaan en we eindelijk kunnen genieten van het panoramische uitzicht over de skyline van de stad en de rivier de Swan, een paar verdiepingen hoger.
Perth modern |
mooie parken |
Belltower |
druk... |
ook s'nachts |
uit de verte |
Perth
Ik ga vandaag nog een keer alleen de stad in, Hans brengt me en gaat dan nog eens 2 dozen Nespresso capsules halen. Onze ringen die we gisteren naar de juwelier gebracht hadden om kleiner te laten maken is Hans ook nog gaan halen. Ze konden ze niet maken voordat we weer verder gingen. Blijkbaar was de juwelier al in Paas stemming en werkte niet meer. Hans is op de terugweg naar de camping nog snel naar Bunnings(soort Karwei) gegaan, om voor m’n lekke fietsband van m’n vouwfiets een reparatieset te kopen.
Ik heb vanuit de stad Hans even opgebeld, is er vanavond in de stad een event met eten uit de hele wereld. Vele marktkramen bieden gerechten uit de hele wereld aan toebereid door immigranten. Dus kwam Hans na het band plakken weer de stad in. Komt heel erg gelegen, zo kunnen we ook nog foto's van Perth bij nigth maken, het is hier om 18:30h nl. al pikkedonker.
alleen in de stad ... |
Fremantle
We maken en uitstapjes naar Fremantle. Schattig stadje met veel activiteit en dat op Goede Vrijdag. Aan de oude huizen kun je zien dat deze stad al lang existiert. Fremantle is eigenlijk de haven van Perth, ligt een paar kilometer landinwaarts. Vroeger werden de waren voor de verzorging van Perth op de SwanRiver vervoerd, nu worden de inkomende containers in de haven met enorme kranen op vrachtwagens of zelfs de beroemde " Road Trains " geladen als het naar het binnenland gaat.
Nadat we gisteren de hele dag op South Beach in Fremantle waren en genoten hebben van de zon, bezoeken we vandaag Richard en Joyce uit Nederland, die met hun twee kinderen (Mirte en Claire) in een buitenwijk van Perth wonen. We hebben hun in Albany ontmoet en zijn er uitgenodigd voor een kopje koffie als we in de buurt waren. We hebben lekker kunnen kletsen, vooral omdat hun ook tijdens de schoolvakanties een 9'000km lange reis doorAustralië willen gaan maken. Het kan goed zijn dat we ons op deze reis weer ontmoeten, zo groot het land ook is, de routes zijn hetzelfde voor veel reizigers.
Perth Hills
We rijden door de beboste heuvels achter Perth, het is een hele gezochte woonwijk. Die mooie huizen en tuinen kosten zeker een fortuin. Onze trip neemt ons mee naar de Mundaring Weir stuwdam. Het stuwmeer werd in 1903 in gebruik genomen na een aantal jaren bouwen. Hij werd gebouwd voor de watervoorziening van de bijna 600 km verder gelegen goudvelden in Kalgoorlie. De pijpleiding bestaat nog goed voor de helft uit dezelfde oude stalen buizen. Er wordt verteld, dat de hoofdingenieur Charles O'Connor, die alles gepand had, bijv. ook dat het water door het openen van de ventielen in Perth na drie dagen zou moeten sproedelen in de goudvelden van Kalgoorlie - Als er niets gebeurde na deze drie dagen en iedereen hem uitlachte, heeft hij zich het leven genomen .... een dag later kwam het water dan toch nog - tragisch. Tragisch, maar niet helemaal waar.
Hij heeft zichzelf inderdaad het leven genomen maar de rede daarvan was jarenlang smaad dat hij zich verrijkt- en geld verduistert had. Charles O'Connor werd veel later gerehabiliteerd en tot vandaag de dag zijn veel instellingen naar hem vernoemd.
Lancelin
Na 10 dagen in Perth en omgeving, gaan we vandaag weer verder naar het noorden en de warmte. De laatste nachten waren waren toch wel behoorlijk koud. Het wordt echt Herfst in Perth. We overnachten in Lancelin en Jurienbay.
Pinnacles Desert |
Geraldton
Op weg naar Geraldton, op de heenweg gaan we in het “Nambung Nationaal Park” naar de Pinnacles kijken. Het is een zeer scheve stemming van de natuur, de Pinnacles zijn zandstenen formaties die eruit zien als reusachtige tandenstokers in het zand. Sommige zijn alleen knie hoog, maar er zijn ook exemplaren bij die tot vier meter hoog zijn. Een heel bijzonder landschap.
In Geraldton willen we voor 2 nachten een cabine huren, er is zware regen en stormen aangekondigd. Helaas alles is volgeboekt. Het is nog steeds vakantie seizoen, terwijl veel Australiërs al op weg naar huis zijn, maar ze vullen ook op de terugreis de campings. We kunnen een hut reserveren tenminste voor de tweede nacht.
Op de Camping ontmoeten we Eveline en Andrea, (Switzerse) ze reisen in een kleine Britz camper. Wij nodigen hun uit voor een Nespresso en bij koffie en koekjes kletsen we een paar uurtjes.Een ontspannen avond met goede reisverhalen en tips voor de verdere reis.
Geraldton
De regen is dan toch niet gekomen komen ’s nachts. De voorspellingen verschoven zich tot’s middags, dan begint het te plenzen ... en hoe, we zijn blij dat we de overstap naar een cabine in de ochtend gemaakt hebben. We zitten nu lekker in het droge op de veranda en schrijven een beetje in het dagboek van de afgelopen dagen.
Ik heb m’n haar nog geknipt, eindelijk weer een badkamer voor mezelf en Hans heeft me geholpen en heeft de achterkant gekortwiekt .....
Kalbarri
Onze duurste camping tot nu toe, $ 48 heeft die dame ons afgeknoopt voor 1 nacht. Op de weg door het Kalbarri National Park hebben we een kijkje genomen bij enkele interessante plaatsen aan de rivier de “Murchison”. De rivier is diep in de rotsen gegraven hier. Zoals altijd, als het landschap iets te bieden heeft, hebben de Australiërs alles voorzien van interessante informatieborden en meestal met WC, picknickplaats en een barbecue.
Kalbarri Nationalpark |
Natures Window, Kalbarri |
Monkey Mia
Na een overnachting op de “Hamelin Homestead Station” waar we eigenlijk heen gegaan zijn vanwege de stromatolieten in Shark Bay, rijden we verder naar Monkey Mia. De stromatolieten, moeten de de oudste levende wezens onze planeet zijn, hebben we omwille van de heersende vloed niet echt gezien. De onaanzienlijke, steen grijze dingen zien er eigenlijk een beetje uit als oude bloemkolen ..... Wij hadden ons daar meer van voorgesteld, we hebben niet eens een foto gemaakt.
Op de weg naar Monkey Mia komen we langs Shelly Beach. Het strand bestaat uit biljoenen piepkleine witte schelpjes, een paar honderd van die kleine diertjes hebben hun leven gegeven zodat wij de onze “trans-geo” kunnen vereeuwigen – hoewel deze eeuwigheid alleen tot de volgende vloed duurt.
Vroeg in de middag kwamen we in Monkey Mia aan en wilde daar HEEL veel foto's van de daar vaak voorkomende dolfijnen maken.... maar hoe het zo is .... tijdens zonnebaden op het strand kwamen ons drie dolfijnen bezoeken - maar stom, we hebben geen camera meegenomen en de volgende morgen........... zie hieronder
Onze camping in Hamelin |
Milliarden piepkleine schelpjes |
Trans-Geo |
nog meer schelpjes....... |
en Jan Klaasen |
Monkey Mia
’s Morgens vroeg gaan we naar het dolfijnen voederen kijken. Er zijn naar schatting nog zo’n 150 mensen die rondscharrelen op het strand en allemaal hezeffde willen als wij, namelijk uitgekozen worden door de Ranger een vis aan de dolfijnen te voeren. Er zijn eigenlijk een aantal dolfijnen direkt voor ons in het water maar echt poseren voor een mooie foto doen ze niet. We besluiten om later naar Denham te gaan een dorpje verderop en aan onze webpagina te gaan werken- mooie foto's kunnen we ook ergens anders maken, maar meer daarvan in het volgende verslag uit Down Under.
